معرفی فیلم ترمینال؛ زمانی که به انتظار می گذرانیم (فیلم های نوروزی قسمت 15)
به گزارش دکترای اقتصاد، فیلم ترمینال محصول سال 2004 ساخته کارگردان کارکشته و بزرگ سینما استیون اسپیلبرگ از سوی منتقدان آن طور که باید و شاید قدر ندید در حالی که فیلم مهمی است. برای ما ایرانی ها شاید فیلم جالب تری هم باشد چون فیلم الهام گرفته از داستان یک مهاجر ایرانی به نام مهران کریمی ناصری است. مهران کریمی متولد مسجد سلیمان است. او به اروپا می رود و در بلژیک به عنوان پناهنده سیاسی پذیرفته می گردد اما کریمی که دنبال پدرش بوده به انگلستان می رود. آن جا به امید پناهندگی تازه مدارک قبلی پناهندگی اش را نابود می نماید. بلژیکی ها او را به انگلیسی ها پاس می دهند و برعکس تا اینکه این وسط سر از فرودگاه شارل دوگل درمی آورد و چون مدرکی نداشته از سال 1988 تا 2006 در فرودگاه دوگل ساکن می گردد.
در فیلم اسپیلبرگ ویکتور که شخصیتی برگرفته از مهران کریمی است از کشوری خیالی به نام کراکوژیا آمده و به فرودگاه نیویورک که می رسد متوجه می شود پاسپورتش دیگر اعتباری ندارد چون ایالات متحده آمریکا دیگر کشوری به نام کراکوژیا را به رسمیت نمی شناسد. ٰرئیس فرودگاه چاره ای نمی بیند جز اینکه او را در بخش ترانزیت نگهدارد تا مشکل حل شود. مسئله ای که سال ها به طول می انجامد.
بخش مهمی از گرما و صداقت فیلم محصول بازی تام هنکس است و بخش دیگر مطمئنا به استادی اسپیلبرگ در قصه گویی برمی شود. ویکتور سال های زیادی از زندگی اش را به انتظار می گذراند اما این انتظار به معنای وقت تلف کردن نیست. او واقعا در فرودگاه زندگی می نماید و با مسافران و کارکنان فرودگاه دوست می شود و شخصیتش رشد پیدا می نماید.
منتقدان معتقد بودند که اسپیلبرگ با این فیلم به قلمرویی سفر نموده که پیش تر به آن پا نگذاشته بود. بعضی از منتقدان مثل اسکات نیویورک تایمز از این تجربه استقبال کردند اما بعضی دیگر معتقد بودند که در این فیلم توانایی های اسپیلبرگ تمام و کمال به نمایش درنمی آید و در یک مکان ثابت گاهی فیلم خسته کننده می شود.
ترمینال از آن فیلم هایی است که یادمان می آورد بعد از چند سال بعد شاید زندگی جدیدی در انتظارمان باشد اما وقت را نباید تلف کرد و هر لحظه را باید زندگی کرد.
منبع: دیجیکالا مگ