ضربه سهمگینی که جو یک دنیای بیگانه را نابود کرد
به گزارش دکترای اقتصاد، به نظر می رسد بشر برای اولین بار یک برخورد سهمگین منجر به متلاشی شدن اتمسفر یک سیاره را شناسایی کرده است.
به گزارش خبرنگاران و به نقل از آی ای، تصور می شود که سیستم ها یا منظومه های سیاره ای اولیه مملو از آوار و ویرانی هستند، چرا که اجرام اولیه با هم برخورد می کنند و با هم ترکیب می شوند و سیارات بزرگتری را تشکیل می دهند.
در واقع، در منظومه شمسی ما تصور می شود که زمین و ماه محصولی از این نوع برخورد غول پیکر هستند. اگرچه تصور می شود که این برخوردها یک اتفاق معمول هستند، اما اخترشناسان تا به امروز نتوانسته بودند آنها را در اطراف ستارگان دیگر مشاهده کنند.
اخترشناسان در موسسه فناوری ماساچوست(MIT)، دانشگاه ملی ایرلند گالوی(Ireland Galway)، دانشگاه کمبریج و برخی دانشگاه ها و موسسات دیگر، شواهدی از یک برخورد سهمگین را در یک منظومه ستاره ای نزدیک مشاهده کرده اند.
این ستاره با نام HD 172555 حدود 23 میلیون سال سن دارد و تنها 95 سال نوری از زمین فاصله دارد.
تایانا اشنایدرمن نویسنده ارشد این مطالعه و دانشجوی کارشناسی ارشد در بخش زمین، علوم جوی و سیاره ای MIT در بیانیه ای گفت: این اولین بار است که ما این پدیده را شناسایی کرده ایم که طی آن، جو یک پیش سیاره در اثر یک ضربه بزرگ متلاشی می شود.
وی اضافه نمود: همه علاقه مند به مشاهده یک برخورد بزرگ هستند، زیرا انتظار داریم که آنها رایج باشند، اما ما در بسیاری از سیستم ها شواهدی برای آن نیافته ایم. اکنون ما بینش بیشتری در مورد این پدیده داریم.
این تیم تحقیقاتی تشخیص داده است که این برخورد حداقل 200 هزار سال پیش و با سرعتی در حدود 10 کیلومتر در ثانیه رخ داده است. این برخورد بین یک سیاره سنگی تقریباً به اندازه زمین و یک جرم کوچکتر رخ داده است.
آنها همچنین تخمین زدند که این برخورد با چنین سرعت بالایی احتمالاً بخشی از جو آن سیاره بزرگتر را از بین برده است.
ستاره شناسان برای نتیجه گیری به داده های تلسکوپ آرایه میلیمتری بزرگ آتاکاما(ALMA) در شیلی که شامل 66 تلسکوپ رادیویی است و فاصله آنها را می توان برای افزایش یا کاهش وضوح تصاویر تنظیم کرد، نگاه کردند. این تیم داده های بایگانی شده عمومی ALMA را ارزیابی کرد و نشانه هایی از مونوکسید کربن را در اطراف ستارگان نزدیک جستجو کرد.
منبع: خبرگزاری ایسنا