مقاله: غزل شماره 416 حافظ: خنک نسیم معنبر شمامه ای دلخواه

به گزارش دکترای اقتصاد، شرمندهم از اینکه بدون تو زنده ام و نفس می کشم، مگر اینکه تو مرا ببخشایی وگرنه چه پوزشی می توانم در برابر گناه زنده بودن خود داشته باشم؟

مقاله: غزل شماره 416 حافظ: خنک نسیم معنبر شمامه ای دلخواه

ای خوشا نسیم عنبرین بوی دلپذیری که صبح زود به هواداری و دوستداری تو وزیدن گرفت.

انسانی مهربان هستی، ناخواسته خطایی نموده ای و اکنون پشیمان و شرمنده هستی، اینقدر خودخوری نکن، غصه خوردن مشکل را حل نمی کند، همین که پشیمان هستی کافی است تا برای جبران اقدام کنی. هرچه زودتر برای جبران قدمی بردار، او اگر از ندامت تو مطلع گردد، حتماً تو را خواهد بخشید. دوستان و اطرافیان دلسوزت را بشناس و از رفیقان بد و ناباب دوری کن. اگر در هر کار با دقت و تعمق بیشتری پیش بروی پیروز خواهی شد. مهر و وفای خود را به دیگران اثبات کن تا نظری مثبت نسبت به تو داشته باشند.

Your browser doesnt support HTML5 audio. Here is a link to the audio instead.

منبع مقاله: غزل شماره 416 حافظ: خنک نسیم معنبر شمامه ای دلخواه

انتشار: 6 دی 1400 بروزرسانی: 6 دی 1400 گردآورنده: economicsphd.ir شناسه مطلب: 1272

به "مقاله: غزل شماره 416 حافظ: خنک نسیم معنبر شمامه ای دلخواه" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "مقاله: غزل شماره 416 حافظ: خنک نسیم معنبر شمامه ای دلخواه"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید