واکنش روزنامه ایران به سخنان جنجالی مهران مدیری - دکترای اقتصاد

به گزارش روزنامه ایران، اینکه بازیگر است که در نهایت یک پیشنهاد را می ­پذیرد، بنابراین انتخاب اصلی در نهایت با اوست؛ اما این نقصان تنها به آن بازیگر ختم نمی شود گویا اغلب بازیگران امروزی سینمای ایران خود را مختار و مؤلف نمی پندارند.

در این نوشته مؤلف بودن همپوشانی با تئوری مؤلف به عنوان یکی از نظریه های مشهور تاریخ نقد و ادبیات سینمایی ندارد. اینجا مؤلف بودن به معنای صاحب ایده بودن و هویت مستقل قائل شدن برای هنر خود است.

همیشه روایت می شود که در سینمای ایران بازیگران تراز اولی از نسل های مختلف بویژه آن ها که از تئاتر وارد سینما شدند نسبت به شخصیت پردازی و منحنی حرکت شخصیتی که بازی می کردند حساس بودند و همین حساسیت، ناگزیر آن ها را نسبت به دیگر ارکان فیلمنامه و ساختار کلی فیلم اثرگذار می کرد.

اما این روز ها گویی این رویکرد به بازیگری از بین رفته است؛ حتی شماری از پیروز ترین و ستایش شده ترین بازیگران امروز سینمای ایران فاقد این حساسیت و نگرش تألیفی هستند. این را از نقاط ضعف متعددی که در شخصیت پردازی فیلم های مطرح سینمای ایران می بینیم به روشنی تشخیص می دهیم.

البته بسیاری از فیلمسازان بر این باورند که بازیگر صاحب ایده اغلب مزاحمی در پیشبرد کار است و بازیگر به عنوان اجرا کننده ایده ها باید در عمل و اجرا قوی باشد نه در پرورش شخصیت و جزئیاتی مربوط به کنش ها و دیالوگ ها. از دیگر سو آنان که سهمی برای بازیگر قائل اند بسیاری از بازیگران امروزی را فاقد آن آگاهی و شناخت لازم می دانند که وارد مسائل بنیادین شخصیت و فیلمنامه شوند.

اما بازیگر در جایگاهی بسیار مهم واقع شده است. او تنها کسی است که شخصیت نوشته شده را زندگی می نماید و همین موقعیت دست کم به او دیدی متفاوت و سودمند در راستای کیفیت شخصیت پردازی می بخشد. به همین علت بازیگر مؤلفی را که برای کارش ارزشی هنری و خلاقه قائل است، نمی توان در راستای ایده پردازی متوقف کرد. او شخصیتی است که بازی می نماید و کیفیت کار را با حضورش تغییر می دهد.

اما اشکال کار کجاست؟ چرا سینمای ایران دارد از بازیگر مؤلف تهی می شود؟ بخشی از این ضعف به تنزل جایگاه فیلمنامه نویسی در سینمای ایران برمی شود؛ یک غفلت مرموز و حماقت بار که بسیاری از تولیدات ما را با وجود هزینه زیاد بی ارزش نموده است.

اشکال بعدی نبود شغل مشاور و تهیه کننده اختصاصی برای بازیگران است که بر کیفیت کار بازیگر نظارت کند و او را برای گرفتن تصمیمات بهتر و بالابردن کیفیت کارش راهنمایی کند. ضعف دیگر مربوط به خود بازیگران است.

بخش اصلی و مهمتر به مشکل آموزش بازیگری برمی شود. در دانشگاه و بویژه در آکادمی های بازیگری خبری از کار روی دانش درام و درک شخصیت نیست و بازیگری اغلب به مهارتی برای اجرای صرف تقلیل پیدا نموده است.

لازم به ذکر که مهران مدیری هفته پیش در جشن حافظ در موضعی عجیب که تا به امروز کمتر از او دیده شده، از بازی خود در درخت گردو ایراد گرفت و گفت: من افتضاحم در این فیلم. این را واقعا می گویم. من خیلی بد بازی کردم، یعنی وقتی فیلم را دیدم، نفهمیدم چرا بازی کردم. هنوز نفهمیدم علت انتخاب من برای بازی در درخت گردو چه بود. حالا دوستم داشتند یا دوست بودیم، گفتند تو هم بیا بازی کن، ولی یک چیز افتضاحی بود.