کشف منابع آبی بزرگ در مریخ - دکترای اقتصاد

تصاویر تازه ناسا، لایه هایی از یخ در صخره های ساییده شده در سیاره مریخ را نشان می دهند؛ فرصتی بالقوه برای آینده انسان ها در سیاره سرخ.

این خبر به وسیله مایکل گرشکو در تیم نشنال جئوگرافی نوشته شده است.

صخره های فرسایش یافته در وسط عرض جغرافیایی مریخ، باندهایی از ماده آبی، را آشکار نموده اند. طیف شناسی این لایه ها، در 0.91 تا 1.83 متری زیر سطح زمین، نشان می دهد که این نوارها، آب های یخ زده هستند.

کالین دانداس، زمین شناس تیم آنالیز آمریکا، که این لایه های یخی را کشف نموده است، می گوید:

این اکتشاف، پنجره ای تازه به زمین یخی در مریخ را برای ما باز کرد.

دانشمندان، مدت ها است که استدلال می نمایند آب یخ زده در زیر زمین سیاره مریخ، محبوس شده است. در سال 2002 ماموریت ادیسه ناسا، از مدار خود سیاره مریخ را اسکن کرد و نشانه هایی از زمین های یخی کم عمق در عرض های جغرافیایی مرتفع را شناسایی کرد. در سال 2008 ماموریت فونیکس ناسا، زمین های نزدیک قطب شمال مریخ را حفاری کرد و به آب های یخی رسید.

در اواخر سال 2016 یک اوربیتور (فضاپیمایی که در مدار سیارات می چرخد) شناسایی مریخ، صفحه یخی دفن شده ای را در عرض های جغرافیایی میانی مریخ پیدا کرد که به مقدار دریاچه سوپریور در آمریکای شمالی آب دارد. اما تا تحقیقات دانداس که امروز در بخش علمی چاپ شده است، دانشمندان در حال تقلا بودند تا در خصوص گستردگی و دسترسی به لایه های یخ زیر سطح مریخ، اطلاعاتی کسب نمایند.

بر طبق گفته های دانداس 8 مکان کشف شده در تحقیقات تازه، شامل مخازن پر شیبی مانند برش هایی در کیک هستند؛ فرسایش سبب شد تا لایه هایی از سنگ و یخ که MRO آن را از بالا رصد نموده است، آشکار شوند. باندهای یخی در ایتدا در 0.91 تا 1.83 متری زیرسطح مریخ دیده شدند که نشان از بارش های سنگین برف، میلیون ها سال قبل در عرض های جغرافیایی میانی مریخ دارند؛ زمانی که مریخ با زاویه ای تندتر از امروز در محور خود قرار داشت.

بتنی المن، سیاره شناس کالتک، می گوید:

آن ها عکس هایی بسیار جالب هستند که لایه های یخی زیر زمین که به صورت تئوری تا به امروز از آن ها خبر داشتیم را ثابت کردند.

ما بعلاوه ممکن است بتوانیم بخش سخت یخ را خارج نموده تا تغییر اقلیمی در روزهای اخیر مریخ را ثبت کنیم؛ درست مانند کاری که در زمین انجام می دهیم.

این اکتشاف، بعلاوه ممکن است بر آینده مسافران فضایی نیز تاثیر بگذارد؛ کسانی که ممکن است روزی به عرض های جغرافیایی میانی مریخ بیایند و در پی برطرف تشنگی باشند.

ماموریت های انسان ها به مریخ، بر پایه استخراج آب از محیط، چه با استخراج از مواد معدنی هیدراته شده یا از منابع یخی به صورت مستقیم، تکیه خواهند داشت. انسان ها سپس می توانند آن آب را بنوشند یا آن را به هیدروژن و اکسیژن تفکیک نمایند تا هوای قابل تنفس ایجاد و از متان هم برای سوخت راکت ها استفاده نمایند.

همانطور که تحقیق سال 2016 ناسا نشان داد، یخ ممکن است بازدهی بیشتری برای استخراج آب داشته باشد تا مواد معدنی؛ اما اگر دسترسی به این یخ احتیاج به حفاری 9 متری در زمین داشته باشد، بسیار غیر کاربردی خواهد بود. اما اگر این صفحات یخی در نزدیکی سطح زمین باشند، این تصاویر، آینده را تغییر خواهند داد.

آنجل، آبود مادرید، رییس مرکز منابع فضایی در دانشگاه معدن کلرادو، می گوید:

وجود آب های یخ زده در عمق کم که بتوان از آن ها در ماموریت های انسانی به مریخ استفاده کرد، بسیار امیدبخش به نظر می آید.

حوضچه های گلی در دریاچه بی نقص جنوب سیاره مریخ. این ساختارها در زمین در اثر جاری شدن آب مایع به وجود می آیند.

در سال 2004، ماموریت ناسا بر فراز مریخ دانه های کروی شکلی را با نام مستعار توت آبی رصد کرد. این دانه های سنگ آهن، احتمالا از رسوبات خیس به وجود آمده اند.

رسوبات پروانه ای شکل در شیب های صخره ها بر اساس جریان آب به وجود آمده اند. بعضی از برترین رسوبات محافظت شده در دریاچه ساهکی (saheki) در مریخ است که در عکس بالا می بینید.

در سال 2015، دانشمندان رگه هایی تاریک که از دامنه های تپه های مریخ در حال پایین ریختن بود را شناسایی کردند. در ابتدا، به نظر می رسید آب مایع شور باشد، اما تحقیقات اخیر می گویند این رگه ها، در حقیقت آبشارهایی خشک شده از خاک هستند.

در ماه اکتبر سال 2017، دانشمندان به شواهدی رسیدند که نشان می داد 3.7 بیلیون سال قبل، آبگیر اریدانیا (Eridania)، اقیانوسی پهناور با منافذ هیدروترمال بوده است؛ یعنی شرایط حیات باستانی.

مسیرهای آبی مارپیچ، در لبه شمال غربی دریاچه هیل، قرار گرفته است. طرز تشکیل این مسیرهای آبی، نامشخص است، اما بعضی ساختارهای مشابه بر روی زمین، به وسیله جریان های آب مایع، به وجود می آیند.

در سال 2012، فضاپیمای ناسا، بقایای جریانی قوی در میان سیاره مریخ را کشف کرد. این سنگ ها، که شامل سنگریزه های باستانی هستند، جزو اولین موارد کشف شده در مریخ هستند.

بافت زبر و مایل به صورتی، بستری در مریخ است که آب، سال ها قبل، آن را تغییر و سنگ های رسی را شکل داده است. هنوز نامشخص است که آب و سنگ چگونه با هم واکنش داده اند.