در غیزانیه چه خبر است؟ - دکترای اقتصاد

به گزارش ایرنا، غیزانیه در قلب منطقه نفتی اهواز واقع شده است با حدود 300 حلقه چاه؛ 80 روستا و 25هزار نفر جمعیت دارد و به دلیل محرومیت های بیشمار در دل ثروتی همچون نفت نامش همیشه بر سر زبان هاست.

ساخت سایت دفن و بازیافت زباله در حوالی این بخش و غرق شدن روستاها در دود و بوی بد زباله ها، خاکی بودن بسیاری از جاده ها و نبود زیرساخت های فرهنگی و کمبود مدارس، قرار دریافت یکی از بزرگترین کانون های ریزگرد در اطراف، مسائل زیست محیطی ناشی از نشت نفت از لوله ها تنها بخشی از مسائل ساکنان این منطقه است اما مشکل بزرگتر آن کمبود آب شرب برای ساکنان آن است و این موضوع عرصه را بر مردم تنگ نموده است.

ساکنان غیزانیه بارها از مسئولان برای حل این مشکل مدد جسته اند و بارها در مقابل استانداری تجمع نموده اند و حتی برای نشان دادن مشکل کمبود آبشان با نشان دادن دبه های خالی اعتراض خودشان را باعلام نموده اند.

با شیوع ویروس کرونا و هشدارهای مسئولان بهداشتی توجه مردم بیش از پیش به ضرورت آب شرب جلب شد اما آب در غیزانیه همچنان کمیاب و بعضی روزها نایاب بود. کامیون های حمل آب همچون سال های گذشته در بعضی ساعات به روستاهای غیزانیه آب می بردند و مردم باید در صف های طویل به قدر محدود از این مایه حیات برداشت می کردند.

با گرمتر شدن هوا احتیاج مردم بار دیگر به مراتب بیشتر هم شد و حال دیگر مردم غیزانیه بعضی روزها حتی از همین مقدار سهمیه آب نیز محروم بودند، عرصه که بر جوانان منطقه تنگ آمد راه را در اعتراض غیر مسالمت آمیز دیدند تا صدای تشنگی شان به گوش مسوولان برسد.

تجمع قانونی در مجرای قانونی

سوم خرداد ماه سال جاری تعدادی از جوانان غیزانیه با بستن جاده اهواز - رامهرمز خواهان برطرف این محرومیت شدند به گفته فرمانده انتظامی کلانشهر اهواز بی توجهی مسئولان به مردم بخش غیزانیه در مورد تامین آب شرب باعث تجمع غیر قانونی اهالی این بخش شد. پس از ورود ماموران پلیس برای بازگشایی جاده، تعدادی از تجمع نمایندگان با سنگ و چوب به سوی ماموران حمله ور شدند و 2 مامور پلیس را از ناحیه سر مجروح کردند.

سرهنگ محسن دالوند ادامه داد: پلیس با استفاده از سلاح ساچمه ای پلاستیکی ضد شورش دو نفر از تجمع نمایندگان را به صورت سطحی مجروح و بازداشت کرد و این افراد در حال حاضر هیچ مسئله ای ندارند. اعتراض مردم به تأمین نشدن آب شربشان یک مطالبه قانونی است اما بایستی در مجرای قانونی انجام گردد.

وعده سه ماهه ای که 40 ماهه شد

استاندار خوزستان زمستان سال 95 در بازدید از غیزانیه شرایط این منطقه را برای مسئولان مایه شرمساری خوانده و گفته بود: اگر چه بخش غیزانیه متصل به کلانشهر اهواز بوده و بیش از 600 چاه نفتی در آن است اما محرومیت در این منطقه نگران نماینده و غیر قابل قبول است. شرایط کنونی منطقه غیزانیه نگران نماینده و برای ما جای شرمندگی دارد چرا که پس از 40 سال بخشی از استان که در آن فعالیت های اقتصادی نفتی اجرا شده و در اقتصاد کشور سهم بسزایی دارد در چنین شرایطی واقع شده است.

به گفته غلامرضا شریعتی شرایط آب شرب از جمله مسائل عمده ای است که در این منطقه مردم را با مسائل جدی روبرو ساخته است.

چند روز بعد از این بازدید بار دیگر استاندار در بازدید از غیزانیه با وعده تأمین آب شرب برای این منطقه در سه ماه آینده اضافه نموده بود: در سه ماه آینده باید آب شرب بهداشتی و کافی برای بخش غیزانیه تأمین گردد.

وی دلیل این امر را غفلت مسئولان و مسائل دیگر در این بخش عنوان نمود و گفت: مردم این بخش بابت نداشتن آب شرب متحمل رنج زیادی شده اند و این مشکل که جزو حقوق اولیه مردم است، باید جبران گردد. تعویض خطوط آبرسانی از ایستگاه شیبان تا روستای صفیره از محل صندوق توسعه ملی بر عهده شرکت آب و فاضلاب روستایی در حال اجراست؛ شرکت ملی مناطق نفتخیز نیز موظف شد لوله های مورد احتیاج آبرسانی، از روستای صفیره تا روستای نزهه را خریداری و در اختیار شرکت آبفار برای اجرا قرار دهد تا در مدت سه ماه اجرا کند.

اگرچه مدیرعامل وقت شرکت آب و فاضلاب روستایی خوزستان در همان زمان حل مشکل کامل آب شرب این منطقه را ظرف یک الی 2 سال ممکن ندانسته و گفته بود: آب شرب مشکل بیش از 30 سال گذشته در این بخش بوده است، این مشکل به دلیل فرسودگی و شکستگی خطوط لوله راستا 55 کیلومتری انتقال آب (از شیبان تا غیزانیه) است که همه آن به اضافه سه ایستگاه پمپاژ باید تعویض گردد.

درویشعلی کریمی اعتبار مورد احتیاج برای بازسازی خط آبرسانی این بخش را یک هزار و 40 میلیارد ریال عنوان نموده و اضافه نمود: با استفاده از اعتبارات صندوق توسعه ملی بازسازی 23 کیلومتر از این خطوط ، از شیبان تا روستای صفیره، با اعتبار 230 میلیارد ریال شروع شده است. اعتبار به جامانده را نمی توانیم در یکی دو سال آینده تامین کنیم و سایر دستگاه های اجرایی نیز باید در این زمینه یاری نمایند.

مشکل تامین آب شرب مردم غیزانیه در این سال ها تنها به توقف های گاه و بیگاه پروژه آبرسانی ختم نمی شد بلکه حتی اختلافات اقتصادی میان پیمانکار شرکت آبفار و رانندگان زیرمجموعه آن نیز در نهایت سبب توقف آبرسانی با تانکر به اهالی این منطقه محروم می شد نمونه آن بی آبی چند روزه 40 روستای غیزانیه در سال 96 به دلیل اعتصاب رانندگان بود که صدای انتقاد اهالی این منطقه را بار دیگر درآورد.

در نهایت با تعلل شرکت آبفار خوزستان در اجرای طرح آبرسانی به این منطقه استاندار خوزستان در فروردین ماه سال 97 آبرسانی به قسمت غربی این بخش از اهواز را به سازمان آب و برق سپرد تا به گفته وی بخشی از تعلل شرکت آبفار در اجرای طرح آبرسانی جبران گردد.

روستاهای غیزانیه از سه نقطه تصفیه خانه شیبان از محل رودخانه کارون، تاسیسات آب رامهرمز و کانال کوت امیر آب شرب دریافت می نمایند.به گفته مسئولان هر سه این منابع آب حدود 40 الی 50 کیلومتر با روستاهای غیزانیه فاصله دارند که همین امر باعث افت فشار و یا قطعی آب می گردد.

تکرار تاریخ و اعتراض به تشنگی

سه سال پس از نخستین بازدید استاندار خوزستان از بخش غیزانیه و وعده حل سه ماهه مشکل، مردم ساکن در روستاهای غیزانیه خرداد سال 98 جاده اهواز - ماهشهر را بستند تا صدای تشنگی آنها به گوش مسئولان برسد. مشابه همین اقدامی که خرداد سال جاری البته با سرو صدای بیشتر رخ داد.

بخشدار غیزانیه یک روز بعد از اعتراض مردم به نبود آب شرب در خرداد 98، از سیراب شدن مردم منطقه در چهار ماه آینده اطلاع داد و گفت: طرح آبرسانی به روستاهای بخش غیزانیه که مدتی متوقف شده بود، به جریان افتاده و قرار است تا چهار ماه آینده به بهره برداری برسد. طرح آبرسانی به غیزانیه شامل 2 مصوبه بوده که یک بخش آن 25 کیلومتر لوله گذاری از تاسیسات شهرستان کارون (ایستگاه خسروی) به دهستان مشرحات بود که انجام نشد و مقرر شد سازمان آب و برق لوله های مورد احتیاج را خریداری و به شرکت آبفار تحویل دهد.

به گفته رسول ساکی مصوبه دوم شامل 55 لوله گذاری است که یک بخش آن از شیبان تا صفیره بر عهده شرکت آبفار بوده و بخش دیگر از صفیره تا تاسیسات نزهه که بر عهده آبفار و شرکت نفت بوده و این بخش نیز اجرا نشده است.

وقتی نفت زیربار مسئولیت های اجتماعی نمی رود

وجود 300 حلقه چاه در حوالی این بخش خود دلیل محکمی برای ایفای مسئولیت های اجتماعی شرکت نفت است، درحالیکه روزانه صدها بشکه نفت از چاه های قرار گرفته در محدوده غیزانیه استخراج می گردد، سهم مردم این منطقه تنها بشکه های خالی از آب و نگاه های منتظر به تانکرهای آبرسانی است.

دی ماه سال 98 استاندار کوشش کرد تا بخشی از وظیفه تکمیل پروژه آبرسانی به غیزانیه را به شرکت نفت واگذار کند وی در نشست امضای توافقنامه همکاری شرکت ملی مناطق نفت خیزجنوب و شرکت آب و فاضلاب روستایی خوزستان گفت: نبود آب شرب در این منطقه که روزانه 100 هزار بشکه نفت از آن استخراج می گردد، جای سوال دارد.

شریعتی معتقد بود: درآمد حاصل از استخراج این نعمت خدادادی، به خزانه واریز می گردد و به همین دلیل می توان گفت، نبود منابع اقتصادی برای تامین آب شرب منطقه ای که به این میزان فراوری نفت دارد، نشان از اشکال در سیستم تقسیم اعتبارات است. روستاهایی که مواهب بیشتری برای کشور دارند و حتی ممکن است همین مواهب موجب خطرپذیری در آن روستاها گردد، مثل روستاهای غیزانیه، باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند و این درحالی است که بخش غیزانیه با جمعیتی بالغ بر 30 هزار نفر، در نزدیکی مرکز خوزستان واقع شده است.

محرومیت، سهم غیزانیه از لوله های نفت

پای درد و دل مردم غیزانیه که بشنوی اول و آخر کلام آنها تنها یک سوال است، سهم ما از لوله های نفت چیست؟ عدنان یکی از جوانان غیزانیه است که به مطالبه به وسیله رسانه ها وشبکه های اجتماعی بیشتر تاکید دارد. او درخصوص شرایط ساکنان روستاهای این بخش می گوید: مردم این منطقه خواسته زیادی ندارند درحال حاضر تنها مطالبه آنها دسترسی به آب سالم، باکیفیت و پایدار است.

عدنان شرح می دهد: مردم رنج کشیده غیزانیه در آفتاب سوزان تابستان باید با آب سهمیه ای موجود در بشکه ها روز را به شب برسانند، در بعضی روستاها نیز که لوله کشی آب اجرا شده تنها دربعضی ساعات آب شرب جریان دارد و مابقی ساعات قطع است.

وی ادامه داد: اگرچه به شخصه اعتراض غیر مسالمت آمیز را قبول ندارم اما آستانه تحمل مردم این منطقه محروم هرازگاهی لبریز می گردد و به دنبال راهی برای دیده شدن هستند تا شاید مشکل تشنگی آنها برطرف گردد.

مدیرعامل آبفای خوزستان روز گذشته در گفت و گو با خبرنگار ایرنا وعده حل این مشکل ظرف 2 هفته الی یکماه آینده را داد و گفت: شرکت آب و فاضلاب روستایی از سال ها پیش طرحی برای آبرسانی به این منطقه شروع نموده بود که البته ناتمام است، تجهیزات مورد احتیاج برای تکمیل این پروژه آبرسانی همچون لوله، پمپ و اتصالات با هماهنگی ایجاد شده ازیک کارخانه خریداری شده است.

چند روز از اعلام رسمی ادغام شرکت آب و فاضلاب روستایی خوزستان با شرکت آبفای شهری می گذرد، شرکتی که در ماه های گذشته نیز شاهد تنش های بسیاری درخصوص پرداخت مطالبات پیمانکاران و کارکنان بود. شرکت آبفار مسئول آبرسانی به روستاهای تشنه غیزانیه بود اما بدون آنکه از این آزمون سربلند بیرون بیاید این وظیفه را به شرکت آبفای شهری محول کرد حالا باید دید مشکل تشنگی مردم غیزانیه حل می گردد و یا آنکه وعده سیراب شدن ساکنان باز هم تمدید می گردد؟