هزاران نفر در سراسر دنیا از اینکه مبتلا به هپاتیت C هستند، اطلاعی ندارند
به گزارش دکترای اقتصاد، تقاضا برای آزمایشات هپاتیت C در بریتانیا پس از انتشار یافته های تحقیق خون آلوده در ماه می 2024 افزایش یافته است.
1750 نفر در بریتانیا پس از تزریق خون آلوده با عفونت هپاتیت C، با این بیماری زندگی می نمایند.در سراسر جهان، هزاران نفر دیگر ناآگاهانه با این ویروس زندگی می نمایند.
بنابراین، این عفونت چیست، چگونه می دانید که به آن مبتلا شده اید و چه کاری می توانید در خصوص آن انجام دهید؟
هپاتیت C چیست؟
هپاتیت C یک نوع ویروس منتقل شده به وسیله خون است که کبد را هدف قرار می دهد و در صورت عدم درمان باعث التهاب و آسیب کبدی می گردد. این ویروس به وسیله تماس خونی بین افراد پخش می گردد.
بنابراین دریافت خون آلوده یکی از راه های ابتلا به آن است.
در موارد دیگر، عفونت می تواند به وسیله مصرف داروی داخل وریدی در بازه زمانی کنونی یا سابق، در مکان هایی که هپاتیت C بسیار شایع است، مثلا در بخش هایی از جنوب آسیا - به وسیله تماس با خون آلوده در طی اقدامات پزشکی یا زیبایی، می تواند سرایت کند.
بچه هایی که بین سال های 1945 تا 1965 متولد شده اند، به علت تزریق خون و اقدامات پزشکی صورت گرفته قبل از کشف ویروس، نرخ بالاتری از عفونت هپاتیت C دارند (تا 1 نفر از 30 مبتلا در ایالات متحده).
در سراسر جهان، حدود 50 میلیون نفر متبلا به هپاتیت C هستند و هر سال یک میلیون عفونت تازه رخ می دهد. در بعضی افراد، عفونت طولانی مدت می تواند منجر به سیروز کبدی گردد و سپس نارسایی کبد و سرطان کبد رخ می دهد که مسئول حدود یک چهارم میلیون مرگ در سال است.
التهاب کبد پس از تزریق خون در سال 1969 توصیف شد، اما تا سال 1989 طول کشید تا هپاتیت C شناسایی گرددو
تا سال 1991، موارد اهدای خون به طور معمول از نظر ویروس هپاتیت سی در بریتانیا (و نیز در سایر نقاط جهان) غربالگری شد. با این حال، ده ها هزار نفر قبلاً محصولات خونی آلوده به هپاتیت C را قبل از این تاریخ دریافت نموده بودند. این منجر به ایجاد عفونت طولانی مدت بسیاری از افراد و مرگ هزاران نفر از بیماری کبدی شد.
علائم هپاتیت C چیست؟
هپاتیت C به طور کلی یک عفونت خاموش است. در زمان عفونت، افراد ممکن است علائم خفیف ویروسی مانند خستگی و درد های عضلانی را تجربه نمایند. گاهی اوقات، ممکن است باعث زردی - زردی رنگ چشم و پوست گردد. با این حال، بیشتر افراد هیچ علامتی ندارند.
سیستم ایمنی به طور طبیعی از هر ده نفر در سه نفر، ویروس را پاک می نماید. اما در همه افراد دیگر به یک عفونت طولانی مدت تبدیل می گردد که معمولاً بدون درمان از بین نمی رود. پس از حدود 20 سال عفونت، بسیاری از آن ها به بیماری کبدی مبتلا می شوند.
کسانی که مبتلا به عفونت طولانی مدت هپاتیت C هستند ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند و کاملاً از ابتلا به این ویروس بی خبر باشند. با این حال، علائم مبهم مانند خستگی، درد های عضلانی و مه مغزی معمولاً گزارش می گردد. مه مغزی یعنی تمرکز پایین، فراموشی یا فاقد وضوح ذهنی.
افراد مبتلا به عفونت طولانی مدت هپاتیت C نیز ممکن است تغییرات خلقی، افسردگی و اضطراب را تجربه نمایند. تنها زمانی که کبد آغاز به از کار افتادن کند، علائم از جمله زردی، تورم ناشی از تجمع مایعات، گیجی و استفراغ خونی رخ می دهد.
چگونه می توان هپاتیت C را درمان کرد؟
اگرچه ما فقط کمتر از 40 سال است که درباره این ویروس می دانیم، چندین روش درمانی بسیار مؤثر در حال حاضر پیشرفته و به طور گسترده در دسترس هستند.
درمان های اولیه شامل دوره های طولانی تزریق با عوارض جانبی زیاد و شانس درمان کم بود. اولین درمان با قرص در سال 2013 مجوز گرفت و چندی دیگر به بازار آمدند.
این درمان ها بی خطر هستند و عوارض جانبی کمی دارند. در حال حاضر، دوره های درمانی هشت تا دوازده هفته ای در سراسر جهان با نرخ بهبودی نزدیک به 100 درصد استفاده می گردد، صرف نظر از اینکه فرد قبلاً آسیب کبدی داشته است یا خیر.
به عبارت دیگر، پس از شناسایی، برای درمان هپاتیت C هیچ وقت دیر نیست. پس از درمان، علائم از بین می روند و حتی در افرادی که سیروز کبدی دارند، کبد می تواند تا حدود زیادی بازسازی و بهبود یابد.
پیشرفت در درمان به حدی خوب بوده است که سازمان بهداشت جهانی یک استراتژی جهانی حذف هپاتیت را خاطرنشان کرد که هدف آن کاهش 90 درصدی عفونت های تازه و کاهش 65 درصدی مرگ و میر تا سال 2030 است.
هنگامی که ویروس پیدا شد، می توان آن را درمان کرد. چالش همچنان شناسایی افرادی است که نمی دانند به این ویروس مبتلا هستند.
به عنوان بخشی از استراتژی حذف هپاتیت سی، دولت بریتانیا آزمایش های هپاتیت C را در خانه در دسترس قرار داده.
منبع: یک پزشک