اگر شهید هادی زنده بود، برای جامعه امروز چه کار میکرد؟ - دکترای اقتصاد

با ما همراه باشید و درباره وبلاگ جمال سیدی بیشتر بدانید.

لیلی عاج، نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر درباره موضوع نمایش کجایی ابراهیم و اجرای آن به خبرنگار گفت: نمایشنامه کجایی ابراهیم را پارسال نوشتم که اقتباس آزادی از کتاب دو جلدی سلام بر ابراهیم است. این نمایشنامه سال گذشته در اولین جشنواره نمایشنامه نویسی اقتباسی گام دوم، جایزه اول و بعد تندیس جشنواره را کسب کرد. در همان جشنواره دوستان انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس حضور داشتند و همانجا قرار بر این شد که نمایش را اجرا کنم. زیرا من اغلب نمایشنامه هایی که می نویسم را خودم کارگردانی می کنم.

عاج درباره جذابیت نمایش کجایی ابراهیم بیان نمود: برایم جذاب بود که اولین نفر خودم نمایش کجایی ابراهیم را اجرا کنم زیرا همه کار های قبلی من مضامین اجتماعی داشتند و برای من مسئله زیست مردم، خیلی مهم و تکرار شونده نمایشنامه هایم است؛ مثلاً موضوع نمایشنامه قند خون که سال گذشته در تئاتر شهر اجرا شد و در جشنواره تئاتر فجر روی صحنه رفت، بیکار شدن کارگران کارخانه قند ورامین بود. همچنین پارسال هم در بخش مسابقه تئاتر فجر، موضوع و معیشت کولبران را دستمایه نمایش قرار دادیم.

وی افزود: نمایش کجایی ابراهیم در واقع با یک کلمه و جمله مشترک بین من و منش شهید ابراهیم هادی شکل گرفت و توجه آن به حال و روز، معیشت و زندگی مردم است. در واقع چیزی که روی صحنه است، یک کارانتقادی است؛ مولفه های تکرار شونده و آشنای ژانر دفاع مقدس را دارد و گاه آنگونه تلاش شده که از بعضی نشانه ها آشنایی زدایی شود. برایم مهم بود که نمایش نسبتی با مسائل امروز داشته باشد.

کارگردان نمایش سالی که دوبار پاییز شد درباره فرم اجرایی نمایش گفت: در شیوه اجرایی هم از رئالیسم صرف پرهیز شده و در واقع نمایش پیوندی بین گذشته حال و آینده برقرار می کند و صحنه یک صحنه رئالیستی کامل نیست. در واقع، همه اتفاقات گذشته، حال و آینده همزمان روی صحنه روایت می شود. داستان، آخرین لحظات سقوط کانال کمیل را روایت می کند و من تمام تلاشم را کردم تا چند جمله مهم از زندگی شهید هادی را هایلایت کنم، از جمله اینکه شهید هادی هرگز اهل دیده شدن بیش از اندازه نبود و بار ها دعا کرده بود که گمنام باشد، پیکرش بر نشود و همین اتفاق هم افتاد.

وی درباره شخصیت پردازی در این اثر گتوضیح داد: برای من پرداختن به همه بچه های گردان کمیل در نمایش به یک اندازه مهم بود و نقش اصلی و فرعی نداریم. ابراهیم هادی همان اندازه مطرح می شود که سایر شهدای گردان کمیل مطرح می شوند، اما در عین حال موضوع شخصیتی ایشان حفظ شده و نمی توانم بگویم به کدام بخش از زندگی شهید هادی پرداختم. در واقع، به برش هایی از ویژگی های اخلاقی ایشان توجه شده و سعی کردم ویژگی های اخلاقی، حال و اعمال او را در لحظات پایانی که سقوط کانال کمیل بود، روایت کنم.

کارگردان نمایش روزمرگی ادامه داد: مهمتر از همه این است که اگر امروز که ما در آن نفس میکشیم، شهید ابراهیم هادی نفس می کشید، برای مردم چه کار می کرد و نسبت به شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی این زمان چه واکنشی نشان می داد؟ این بزرگترین سوال نمایش است.

عاج با تاکید بر اهمیت نقش بازیگر شهید هادی مطرح نمود : در حقیقت گروه بازیگران نمایش ابراهیم هادی، متشکل از کار کشته های تئاتر و جوان ترهاهستند. برای من خیلی مهم بود کسی که نقش شهید هادی را بازی می کند شناخته شده و در عین حال بی تجربه هم نباشد. از این جهت که دوست داشتم اسم شهید هادی جلوتر از اسم بازیگر حرکت کند. مثلا بگویند نقش شهید هادی را فلان بازیگر بازی کرد نه اینکه گفته شود فلان بازیگر معروف نقش شهید هادی را بازی کرده است. در اصل اول، اسم شهید هادی برده شود و بعد نام هنرپیشه؛

وی افزود: نقش شهید هادی را یزدان دارابی بازی می کند که از جوان های با استعداد تئاتر است و از لحاظ چهره، شباهت بسیاری به شهید هادی دارد. او خیلی برای این نقش زحمت کشید و در شب اجرای نمایش که خانواده شهید بزرگوار حضور داشتند آبرویمان را حفظ کرد. به لطف خداوند خانواده شهید هادی از نتیجه کار راضی بودند.

عاج یادآور شد: در این شرایط سخت که همه با کرونا و مسائل اقتصادی سر و کله میزنیم، دعا می کنم حالمان خوب باشد و امیدوارم در حد توان و لیاقت مان ادای دینی به شهید هادی و گردان شهدای کمیل کرده باشیم، باز هم امیدوارم مخاطب فرهیخته تئاتر ما را در سبد کالایی خود حمایت کند.

عکس ها توسط علی اصغر خوشکار گرفته شده است.

انتهای پیام /